മാംഗോ മെഡോസ് ഒരു വേറിട്ട ലോകം (ഭാഗം 3)

(നിങ്ങൾ ഈ ഭാഗം വായിക്കുന്നതിന് മുൻപ്...

"നിങ്ങൾ ഈ യാത്രാവിവരണപരമ്പരയുടെ ഈ അധ്യായത്തിനുമുമ്പുള്ള അധ്യായം വായിച്ചിട്ടുവേണം ഈ അധ്യായം വായിക്കാൻ. എന്നാൽ മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഈ പരമ്പയുടെ തുടർച്ച, വായനയിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുകയുള്ളൂ.."

നിങ്ങൾ ഈ നിബന്ധന പാലിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.)

3)കവാടത്തിലേക്ക്

ബസ്സ് യാത്ര തുടങ്ങി നിമിഷങ്ങൾക്കകം കൈയിൽ ചിപ്സ് കരുതിയ സുഹൃത്ത് (കഴിഞ്ഞ അധ്യായത്തിൽ ഈ സുഹൃത്തിനെ പരാമർശിച്ചിരുന്നു) എഴുന്നേറ്റു ബസിൽ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടത്തം തുടങ്ങി. കൂടെ കൈയിൽ കരുതിയ ചിപ്‌സ് വായിലിടാനും അവൻ മറന്നില്ല. അവൻ ചിപ്സ് കൂട്ടുകാർക്കും നൽകുന്നുണ്ട്. എനിക്കും രണ്ടെണ്ണം തരാൻ മുതിർന്നു. പക്ഷേ ഞാൻ സ്നേഹപൂർവ്വം നിരസിച്ചു.

ബസ് തുടരെത്തുടരെ ഓരോ ഇടങ്ങളിൽ നിർത്താൻ തുടങ്ങി. ബസ് നിർത്തുന്ന ഇടങ്ങളിൽ നിന്നെല്ലാം ഞങ്ങളുടെ ബാച്ചിലെ ഓരോ സുഹൃത്തുക്കൾ ബസ്സിൽ കയറി. ബസ് തന്റെ പ്രയാണം തുടരുകയാണ്.

ഞങ്ങളുടെ യാത്രക്ക് മേൽനോട്ടം വഹിക്കാൻ മൂന്ന് അധ്യാപികമാരുണ്ട്. ആട്ടിൻ പറ്റങ്ങളെ ഇടയൻ നിയന്ത്രിക്കുന്ന പോലെ ഞങ്ങളെ ആ മൂന്ന് അധ്യാപികമാർ നിയന്ത്രിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ നിയന്ത്രണം എന്ന് പറയത്തക്ക രീതിയിൽ അവർ അങ്ങനെയൊന്നും നിയന്ത്രണം ഞങ്ങളുടെമേൽ അഴിച്ചു വിട്ടിട്ടില്ല.  ഞങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് മാത്രം അവർ ഒന്നു നോക്കും, ഞങ്ങളോട് കുശലം ചോദിക്കും. ഇത്രമാത്രം.

കൂട്ടുകാർ ഓരോരുത്തരും പലപല പ്രവർത്തനങ്ങളിലാണ് അടുത്തിരിക്കുന്ന ചില കൂട്ടർ അന്താക്ഷരി കളിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. ചിലർ സ്മാർട്ട്ഫോണിൽ വിവിധ കളികളിലാണ്. മറ്റു ചിലർ ലഘുഭക്ഷണങ്ങൾ തിന്നുതീർക്കുന്നുണ്ട്. ഇവരിൽ നിന്നെല്ലാം വ്യത്യസ്തമായി അപൂർവ്വം പേരുണ്ട്. "ഞങ്ങൾ ഈ ലോകത്തേ ഇല്ല" എന്ന മട്ടിൽ തന്നിലേക്ക് തന്നെ ഉൾവലിഞ്ഞിരിക്കുന്നവരാണ്.

ഞാൻ പതിയെ ജാലകത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു. പുറത്ത് നഗരത്തിലെ തിരക്കാണ്. അംബരത്തിലേക്ക് ഉയർന്നുനിൽക്കുന്ന ഫ്ലാറ്റുകളും മാളുകളും. അവയ്ക്കിടയിൽ ചെറിയ കടകൾ. വഴിയോരങ്ങളിലെ പീടികത്തിണ്ണയിൽ നിരന്നിരിക്കുന്ന വഴിയോരക്കച്ചവടക്കാർ. അവർക്കുമുന്നിൽ വിരിച്ചിട്ട വലിയ തൂവാലകളിൽ കച്ചവടസാമഗ്രികൾ. ഒരു കൂട്ടർ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ വിൽക്കുന്നുവെങ്കിൽ മറ്റുചിലർ ചെരുപ്പുകളും വസ്ത്രങ്ങളും വിൽക്കുന്നു. കണ്ണാടികൾ, ഷൂസുകൾ, വിവിധ കൂളിംഗ് ഗ്ലാസുകൾ, വളകൾ, മാലകൾ, പൂമാലകൾ, അങ്ങനെ തുടരുന്നു കച്ചവട സാമഗ്രികളിലെ വൈവിധ്യം. ചില കടകൾ അടഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്. താഴ്ത്തിയിട്ട ഷട്ടറുകൾക്ക് താഴെ ഇരുന്ന് ധൂമപാനം നടത്തുന്നവർ. ഫുട്പാത്തുകളിൽ തിരക്കുള്ള സമയമാണ്.

ഞാനുദ്ദേശിച്ച കാഴ്ചകളൊന്നും എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റിയില്ല. ഗ്രാമീണതയുടെ തലനാമ്പു പോലും എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചില്ല. മനസ്സിൽ കോറിയിട്ട കാഴ്ചകൾ വെറുതെയായി. അല്ലെങ്കിലും നഗരപ്രാന്തങ്ങളിൽ ഗ്രാമീണത തേടി അലയുന്ന എന്റെ പ്രവൃത്തി ഒരു മണ്ടത്തരം തന്നെ.

കടന്നുപോകുന്ന വഴികളും സ്ഥലങ്ങളും എനിക്ക് സുപരിചിതമായിരുന്നില്ല. അത് അങ്ങനെ തന്നെയല്ലേ വേണ്ടത്, (അപരിചിതത്വത്തെ സുപരിചിതമാക്കുന്നതല്ലേ ഓരോ സഞ്ചാരിയുടെയും ആവശ്യം.) കീറിപ്പറിഞ്ഞ ഇലക്ഷൻ പോസ്റ്ററുകളിൽ തെളിഞ്ഞ ഭാഗം നോക്കി കടന്നു പോകുന്ന ജില്ലകൾ മനസ്സിലാക്കി. പോസ്റ്ററിലെ സ്ഥാനാർത്ഥിയുടെ മുഖപരിചയം നോക്കിയാണ് ജില്ല മനസിലാക്കിയത്.

അങ്ങനെ കോട്ടയത്ത് എത്തിച്ചേർന്നു. കുറേദൂരം നിരത്തിലൂടെ ഓടിയ ബസ് വലിയൊരു കവാടത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. വെറുമൊരു പ്രവേശനം ആയിരുന്നില്ലല്ലോ,മായാ ലോകത്തിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം ആയിരുന്നത്. ലോകത്തിലെ തന്നെ ആദ്യത്തെ അഗ്രികൾച്ചറൽ തീം പാർക്കിന്റെ മണ്ണിലേക്ക് ഞങ്ങൾ കാലെടുത്തുവെച്ചു.

                                                                                                        (തുടരും..)